MARIA BEWAARDE
AL DEZE WOORDEN IN HAAR HART
EN OVERWOOG ZE BIJ ZICHZELF (Lc. 2,19)

Toen de wijzers van de klok een paar uur geleden over elkaar heen schoven, begon een nieuwe tijd, een nieuw jaar. We kusten elkaar, reikten elkaar de hand en wensten elkaar het allerbeste toe. Een nieuw jaar 2017 is begonnen. Niemand weet wat het ons brengen zal. Wij trokken afgelopen nacht een streep die er eigenlijk niet is. Maar ja, de tijd moet nu eenmaal ingedeeld worden omdat ze ons anders eindeloos zou voorkomen.

Elk jaar wensen wij elkaar op en rond 1 januari een zalig nieuwjaar toe. Een zegenwens die inhoudt dat de tijd die komen gaat, een tijd mag zijn die ons tot geluk en voorspoed strekt, kortom tot zaligheid. De start van zo'n nieuw jaar rechtvaardigt het geknal van vuurwerk buiten en van kurken binnen. We staan er klaar voor. Laat 2017 komen.

Er worden deze dagen veel goede woorden gesproken: zegenwensen. We hebben er via de post, e-mail en whatsapp ontvangen. Ook God doet ons ook zijn beste wensen toekomen. Een week geleden klonk in onze kerken nog een stem die zei: “Een Kind is U geboren, Uw redder!” Het was de glimlach van God. Klein is het, teer en onopvallend: dat Kind in de kribbe. Wat gaat hierachter schuil?

In het evangelie van nieuwjaarsdag horen we hoe het Kind in de kribbe een naam krijgt. De naam die God zelf voor dit kind had uitgezocht. De naam die God zelf aan Maria en Jozef had bekend gemaakt. Jezus, Yeshoua betekent: “God redt.” Gelukkig is de moeder die het kind Jezus ter wereld bracht. Maar ook gelukkig zijn zij, die zoals Maria, het heil dat God hen biedt, aannemen in geloof en gebed.

Aan het begin van dit nieuwe jaar schaart God zich in de rij van al diegenen die ons vandaag en in de komende dagen hun beste wensen doen toekomen. Hij geeft ons de naam van het Kerstkind mee om in ons hart te bewaren. Wie wat bewaart, die heeft wat. Die is voorbereid op de toekomst. Wat het nieuw begonnen jaar ook allemaal voor ons in petto heeft, we mogen erop vertrouwen dat wij in goede en in kwade dagen in Gods hand zijn en door Hem bemind.

De tijd onderga je immers niet – ja, dat ook wel – maar je kleurt de tijd ook zelf mee in. Wij mensen maken ook de tijd! Geschiedenis ondergaan wij niet alleen: wij maken en dragen die mee. Wij zijn de tijd, zoals Sint Augustinus ons al zei. Christenen hernieuwen vandaag hun band met Jezus. Naar wie wij de tijd indelen en benoemen.

Willen wij een goed nieuw jaar gaan beleven, moeten wij daar zelf aan mee werken. En juist de band met Jezus kan ons hierbij helpen. Zijn steun in de rug maakt, om zo te zeggen, adrenaline vrij en geeft ons mensen inspiratie en uithoudingsvermogen! Wie de naam Jezus in zijn hart bewaart en met de ogen van het geloof naar tijd en wereld kijkt, ziet Gods heerlijkheid in mensen en dingen. Niet alleen in goede, maar ook in kwade dagen. Dat is precies wat het geloof doet. Het doet je méér zien dan wat er is. Het tilt je uit boven jezelf en zeer zeker boven wat je neerdrukt.

Iemand schreef mij dezer dagen: “als een mens weinig stil staat, gaat het leven te snel.” Mijn wens voor het nieuwe jaar is, dat wij temidden van alle dagelijkse besognes vaker stil gaan staan. Dat we tijd en ruimte vrijmaken voor gebed en bezinning. Dat we als Maria Jezus in ons hart sluiten en zijn woorden overwegen. Opdat we in spannende tijden de hoop niet verliezen en de vreugde in en om ons leven bewaren. Mogen de ervaringen van het komend jaar ons niet vervreemden van God maar mogen zij ons vertellen van Zijn grote liefde die daar achter zit. Daarom van harte: Zalig Nieuwjaar!

(Eugène Dassen)