Het is de tweede Heiligdomsvaart die John Dautzenberg in de functie van Deken van de Sint-Servaasbasiliek meemaakt. “Een heel eervolle en een bijzondere taak, dat gastheerschap”, meent hij. Wij spraken Dautzenberg over de pelgrims die deze dagen vanwege de Heiligdomsvaart in groten getale de basiliek bezoeken.
Deken Dautzenberg, een van de bedenkers van het thema van de huidige Heiligdomsvaart – ‘Wees een bruggenbouwer’ – spreekt vol overtuiging over het pelgrimeren. Het werkwoord – afgeleid van het Latijnse ‘peregrinus’, wat ‘iemand van ver’ of ‘vreemdeling’ betekent – spreekt hem aan, vooral omdat de duiding ervan zo veel perspectief biedt. Pelgrimeren is voor hem uiteraard het ondernemen van een goed voorbereide reis naar een betekenisvolle plek als het graf van een heilige. “Die pelgrims zijn er nu heel veel. Afkomstig uit talloze Europese en zelfs niet-Europese landen, in kleine gezelschappen maar ook in omvangrijke groepen vergezeld door pastoors en bisschoppen”, zegt Dautzenberg.
Nog geen duizend stappen
Maar er zijn ook andere pelgrims. Mensen die niet voorbereid zijn, maar een ingeving volgen en terloops de kerk binnenstappen. Vooral door hen is Dautzenberg gefascineerd. “Pelgrim ben je al als je bij ons in de kerk binnenkomt”, meent hij. “Sterker nog: je bent het al als je je laat leiden door de aantrekkingskracht die van een kerk uitgaat. Het zijn kleine pelgrimstochten die nog geen duizend stappen tellen en weinig tijd in beslag nemen.” Ondanks de beperkte omvang in lengte en duur, zijn ze van grote betekenis, gelooft Dautzenberg. “Ik zie het gebeuren: mensen verstillen. Ik ben getroffen door die mosterdzaadjes, de sprankjes van verwondering en geloof.”
Open deuren
Aan alle kanten van de basiliek, ook aan Vrijthofzijde, staan tijdens de Heiligdomsvaart de deuren open. “Dat is mijn streven, een kerk te zijn met open deuren zodat mensen geraakt kunnen worden”, legt Dautzenberg uit. “Iedereen moet zich welkom voelen.” De toegang tot een kerk zou laagdrempelig moeten zijn, poneert hij. “Sterker nog: er zouden helemaal geen drempels moeten zijn”, zegt Dautzenberg met een lach.
Gastheer namens basiliek, stad en Slivvenhier
Op het verlenen van optimale gastvrijheid tijdens de Heiligdomsvaart is men in de Sint-Servaasbasiliek ook goed voorbereid. Overal zijn gastvrouwen en -heren. In de pandtuin zijn zitjes. Parasols bieden schaduw. Er is koffie en vlaai, tussen de middag zijn er lunches en carillonconcerten. Allemaal gratis overigens. Behoefte aan een gesprekje, of liever in stilte verwijlen? Alles kan. Dit welhaast volmaakte gastheerschap oogt moeiteloos en ongedwongen. “Dat hebben we echt samen met de organisatie van de Heiligdomsvaart, de Servaas-gemeenschap, en de talloze vrijwilligers voor elkaar gekregen”, zegt Dautzenberg. “We zijn allen gastheer namens de basiliek en de stad”, besluit Dautzenberg vol overtuiging. Om daar even later aan toe te voegen: “Maar natuurlijk zijn we vooral gastheer van Slivvenhier.”
Tekst en foto's: Marianne Lubrecht